Verschillende bedrijven werken momenteel aan oplossingen voor het analyseren van de samenstelling van drijfmest aan boord van transport- en mesttanks. Monstername en labanalyse worden overbodig en plaatsspecifieke toediening van drijfmest afgestemd op de gewasbehoefte wordt voor het eerst mogelijk. De voordelen zijn legio: de veehouder weet wat hij afvoert, de distributeur weet wat hij vervoert en de gebruiker (akkerbouwer) weet precies wat hij uitbrengt. Een revoltionaire ontwikkeling en haast te mooi voor woorden, maar diverse fabrikanten denken eind dit jaar de eerste systemen te kunnen introduceren.

Nadat het Zuid-Duitse Zunhammer in 2008 op de markt kwam met een NIR (Nabij Infra Rood) sensor om tijdens het vullen van de tank de gemiddelde gehaltes vast te stellen, was het een tijdje stil. Op de afgelopen Agritechnica zag ik bij de Duitse bedrijven Fliegl en Kotte een vergelijkbare toepassing waarvoor ze de John Deere HarvestLab NIR sensor gebruiken. Samen met John Deere en Vervaet willen de bedrijven meer grip krijgen op de koppeling tussen opbrengstbepaling en daarop afgestemde bemestingsmaatregelen. Ook Veenhuis Machines is actief met een project om drijfmest met NIR sensoren te analyseren. Dit bedrijf concentreert zich hierbij op transporteurs.

In Boerderij no. 27 van 1 april (geen grap…), is een eerste artikel over deze revolutionaire manier van drijfmest analyseren en aanwenden verschenen. In TREKKER Magazine 308 van mei is een tweede artikel hierover verschenen. Het Vlaams infocentrum land-en tuinbouw (VILT) publiceerde naar aanleiding van het TREKKER artikel een bewerkte versie op haar website getiteld “Innovatie in drijfmest kan einde kunstmest inluiden“.